Najlepszym absolwentem PWr studiów I stopnia w minionym roku akademickim został Jakub Pawłowski, który ukończył kierunek inżynieria kwantowa na Wydziale Podstawowych Problemów Techniki.

– Zdecydowałem się na ten kierunek, ponieważ już od najmłodszych lat interesowały mnie zagadnienia naukowe. W szkole średniej spróbowałem swoich sił w fizyce, ale jako że nie byłem zdecydowany na konkretną jej gałąź, to uznałem studia na WPPT za dobry wstęp, który pozwoli mi na dalszy rozwój. I rzeczywiście bardzo szybko odkryłem moje zamiłowanie do fizyki teoretycznej i rozpocząłem badania naukowe – mówi Jakub Pawłowski. – Studia na tym kierunku z pewnością nauczyły mnie samodzielnej pracy oraz wytrwałości w dążeniu do celu. Miałem też przyjemność poznać na swojej drodze wybitnych naukowców: prof. Katarzynę Sznajd-Weron, pod opieką której stawiałem pierwsze naukowe kroki oraz mojego promotora, prof. Marcina Mierzejewskiego, który wprowadził mnie w świat nowoczesnej fizyki kwantowej – zaznacza.

Jego praca inżynierska pt. "Non-commuting integrals of motion in XXZ model" dotyczyła badań o charakterze podstawowym w zakresie izolowanych układów kwantowych złożonych z wielu oddziałujących ze sobą cząstek. W przyszłości laureat chciałby kontynuować karierę naukową i poszukiwać odpowiedzi na różne problemy fizyki.

– W przerwach od nauki lubię przygotowywać kawę alternatywnymi sposobami oraz pić ją czytając dobrą książkę. Cenię sobie również spotkania z przyjaciółmi i wspólne granie w gry planszowe – dodaje.

Od atomów do planet

Najlepszym absolwentem II stopnia studiów naszej uczelni wybrano natomiast Radosława Szymona, również absolwenta kierunku inżynieria kwantowa na Wydziale Podstawowych Problemów Techniki. Rok temu był on najlepszy jeśli chodzi o I stopień, teraz powtórzył swój sukces na kierunku magisterskim.

– Sama nazwa, inżynieria kwantowa, przyprawia pewnie wiele osób o dreszczyk emocji. Właśnie to uczucie najpierw zaprowadziło mnie, a potem zmotywowało do kontynuowania kierunku studiów, który pozwala wniknąć w świat rządzony w skali atomów przez przypadek – mówi Radosław Szymon. – W trakcie nauki już całkiem nieprzypadkowo zająłem się natomiast badaniami półprzewodników, stąd w ramach pracy magisterskiej wspierany przez promotorkę dr inż. Eunikę Zielony podjąłem temat „Charakteryzacji własności strukturalnych i elektrycznych struktur półprzewodnikowych na bazie Zn(Cd,Mg)O wzrastanych na podłożach Si oraz Al2O3” – wyjaśnia.

Laureat podkreśla, że zdobycie wyróżnienia niesie za sobą wiele pracy – przygotowanie do każdych zajęć, dni spędzane do późna w laboratorium i analiza wyników po lekturze setek artykułów. Przygnane wyróżnienie daje mu natomiast poczucie dobrze wykonanej pracy i choć stał się jej laureatem już po raz drugi, to jednak zmiana okoliczności jej wręczenia – rok temu wszystko odbyło się w cieniu pandemii – pozwala cieszyć się nią w szerszym gronie.

– Mechanika kwantowa zdumiewa. Dowodzi na przykład, że cząstki w przestrzeni, o ile się na nie „nie patrzy”, podróżują w różnych kierunkach równocześnie. Mam nadzieję, że rozpoczęte właśnie studia w Szkole Doktorskiej obejmą różne kierunki badań. Ich trzonem pozostaną półprzewodniki, znane mi z pracy inżynierskiej nanodruty na bazie azotku galu, tym razem jednak ze złożoną budową i nowymi ciekawymi efektami, jak chociażby recyklingiem fotonów – tłumaczy Radosław Szymon. – Część energii pragnę także przeznaczyć na rozwój metod numerycznych, do przewidywania ruchu planet czy zaglądania we wnętrza gwiazd. A to wszystko zaraz po powrocie z długich spacerów, o ile tylko w moich rękach zamiast długopisu nie zagoszczą akurat kredki, którymi w wolnych chwilach nadaję światu kolorów – dodaje.

Więcej >>